Ponownie z dużym zainteresowaniem spotkało się zorganizowane przez ZOZ w Wągrowcu oraz Starostwo powiatowe wydarzenie, jakim było II Wielkopolskie Seminarium Naukowo-Szkoleniowe „Laserobaria w teorii i praktyce leczniczej”. W spotkaniu wzięło udział kilkadziesiąt osób zainteresowanych problematyką leczenia ran przewlekłych, a także zagadnieniami samorządowych programów polityki zdrowotnej.

Zaproszenie do udziału w Seminarium przyjęli m.in.:

• prof. IEU dr hab. Olesya Hulchiy, Prorektor ds. Kierunków medycznych Międzynarodowego Uniwersytetu Europejskiego w Kijowie,
• prof. AWF dr hab. Urszula Czerniak, Prorektor ds. Studiów Akademii Wychowania Fizycznego im. E. Piaseckiego w Poznaniu,
• prof. dr hab. Aleksander Sieroń, Konsultant krajowy w dziedzinie angiologii,
• dr hab. Marzena Wiernicka, Konsultant wojewódzka w dziedzinie fizjoterapii,
• dr Małgorzata Koszutska-Błaszczyk, adiunkt w Akademii Nauk Stsowanych im. H. Cegielskiego w Gnieźnie,
• mgr Anna Frydrychowicz, przedstawicielka Krajowej Izby Fizjoterapeutów – Region Wielkopolski,
• mgr Magdalena Sobalik, Przewodnicząca Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Poznaniu,
• mgr Paweł Gilewski, Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Sanitarny
• oraz liczne grono przedstawicieli samorządów lokalnych oraz pracowników sektora pomocy społecznej.

Nie mogąc osobiście uczestniczyć w Seminarium, życzenia pomyślnych obrad przekazali: prof. AWF dr hab. Anna Demuth – Dziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu AWF w Poznaniu, p. Krzysztof Paszyk – Minister Rozwoju i Technologii, p. Henryk Szopiński – poseł na Sejm RP oraz p. Małgorzata Machulska – p.o. Zastępca Dyrektora ds. Medycznych WOW NFZ w Poznaniu.

Przybyłych powitał w imieniu Komitetu Naukowego Dyrektor ZOZ w Wągrowcu dr Przemysław Bury, a Seminarium oficjalnie otworzył p. Tomasz Kranc, Starosta Wągrowiecki.

Jako pierwszy w części merytorycznej Seminarium wystąpił prof. dr hab. n. med. Aleksander Sieroń, konsultant krajowy w dziedzinie angiologii, prezentując temat pt. „Prewencji amputacji kończyn“. Niestety w dalszym ciągu terapia zaburzeń krążenia, w efekcie czego tworzy się rana przewlekła, szczególnie w obrębie kończyn dolnych, kończy się niepowodzeniem, czyli amputacją. Problem ten szczególnie dotyczy osób w wieku senioralnym. W opinii Pana Profesora droga pacjenta z problemem naczyniowym od momentu rozpoznania schorzenia przez lekarz poz do wdrożenia terapii nie powinna kończyć się na interwencji zabiegowej chirurga (amputacja), lecz na skierowaniu pacjenta do leczenia prowadzonego przez angiologa, który wykorzystując między innymi nowoczesne, dostępne procedury medycyny fizykalnej stwarza dużej grupie pacjentów szanse na uniknięcie amputacji. W przypadku leczenia ran przewlekłych kończyn krajowy system ochrony zdrowia w dalszym ciągu niestety nie jest efektywny – rocznie w Polsce dokonuje się niemal 10 tys. zabiegów amputacji tzw. dużych, dla porównania we Włoszech – ok. 3 tys. (liczba mieszkańców – 59 mln osób). Jest to sytuacja dramatyczna z perspektywy osobistej, rodzinnej, społecznej i ekonomicznej. W dalszej części wystąpienia prof. Sieroń przedstawił najnowsze dane naukowe dotyczące etiopatogenezy zaburzeń krążenia i tworzenia się ran przewlekłych oraz możliwości ich leczenia (klasyczne i endowaskularne). Szczególną uwagę poświęcił problematyce cukrzycy i jej powikłań.

Kolejnym prelegentem był prof. dr hab. n. med. Zbigniew Rybak, który rozwinął zainicjowane przez Przedmówcę wątki z perspektywy doświadczonego lekarza klinicysty. Pan Profesor szczegółowo omówił problem dekompensacji krążenia żylnego kończyny dolnej oraz zespołu pozakrzepowego, wskazując również na często pomijany fakt, że leczenie ran zgodnie z najnowszą wiedzą medyczną przynosi także korzyści ekonomiczne. Niezwykle interesującym wątkiem wystąpienia były także przywołane przez prof. Rybaka jego doświadczenia organizacyjne z okresu tworzenia Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran oraz pracy w European Wound Management Association. To właśnie tworzące te instytucje gremia ekspertów wypracowały aktualnie obowiązujące standardy postępowania klinicznego w przypadku leczenia ran trudno gojących się, dotyczące leczenia operacyjnego, miejscowego, kompresjoterapii, fizykoterapii i farmakoterapii (leczenie przeciwzakrzepowe, przeciwlipidowe, flebotropowe). Pan Profesor zwrócił także uwagę na fakt, że pełne powodzenie w leczeniu rany przewlekłej nie jest możliwe bez leczenia u danego pacjenta jego chorób współistniejących. Liczne choroby podwyższają bowiem trudność leczenia rany przewlekłej (np. amyloidoza, sklerodermia czy kalcifilaksja). Reasumując, w ocenie Pana Profesora, złożoność procesu leczenia rany wynika z czynników związanych z pacjentem, czynników związanych bezpośrednio z raną, umiejętności i wiedzy personelu medycznego oraz dostępnych funduszy. Na koniec Pan Profesor omówił obiecujące wyniki badań eksperymentalnych wskazujących na możliwość wykorzystania komórek macierzystych w terapii ran przewlekłych.

Następnie głos zabrał dr hab. n. med. Marek Kucharzewski podkreślając, że występuje w naszym Seminarium nie w roli badacza, a przede wszystkim w roli Lekarza kierującego oddziałem chirurgicznym w jednym ze szpitali powiatowych. Tematem przewodnim wystąpienia były nowe możliwości i metody terapii ran przewlekłych, w tym z wykorzystaniem laserobarii. Pan Doktor wyraźnie zaznaczył, że jako lekarz ordynujący jest bardzo sceptycznie nastawiony do wszystkich „nowinek“ w medycynie i stosuje praktykę bezpośredniego sprawdzenia każdej nowej technologii, dlatego np. w swoim oddziale stosuje jedynie dwa rodzaje opatrunków na rany, spośród wszystkich kilkunastu propozycji dostępnych na rynku. Istotną uwagę w swoim wystąpieniu Pan Doktor poświęcił ryzykom wystąpienia ran przewlekłych oraz wpływie skojarzonej ozonoterapii, magnetoterapii i fototerapii na mechanizm ich gojenia. Wystąpienie zakończone zostało przedstawieniem doświadczeń własnych z leczenia ran przewlekłych w warunkach oddziału chirurgicznego, w tym z wykorzystaniem urządzenia do laserobarii.

Wystąpienie prof. dr hab. n. med. Olesi Hulchiy, specjalistki w dziedzinie zdrowia publicznego, dotyczyło zagadnień rozwoju medycyny fizykalnej oraz rehabilitacyjnej w ukraińskim systemie ochrony zdrowia, ze wskazaniem kluczowych wyzwań w aktualnej sytuacji konfliktu zbrojnego na terytorium Ukrainy. Pani Profesor zwróciła uwagę na różnice, jakie istnieją w obszarze fizjoterapii w ukraińskim a polskim systemie ochrony zdrowia. Przykładowo – integralnym elementem fizjoterapii w Ukrainie jest także rehabilitacja psychologiczna, co nie jest powszechnie dostępne w polskich systemie ochrony zdrowia. Z drugiej jednak strony liczba specjalistów, placówek rehabilitacyjnych oraz ich wyposażenie odbiegają wyraźnie in minus od średnich europejskich. Również rozwiązania organizacyjne odbiegają od polskich i europejskich standardów, dlatego w tym zakresie ministerstwo zdrowia Ukrainy nawiązało odpowiednie relacje z WHO i UE, szczególnie intensywne w ostatnich miesiącach, kiedy tworzone są specjalne Centra dla weteranów i cywilnych ofiar konfliktu, wymagających rehabilitacji medycznej. Kończąc, Pani Profesor wyraziła podziękowania dla wszystkich, którzy wspierają wysiłek narodu ukraińskiego w obronie kraju na wszelkich płaszczyznach, w tym również poprzez odbudowywanie systemu ukraińskiej służby zdrowia. Przywołała znamienne słowa Premiera Rządu RP wypowiedziane w Strasburgu w trakcie prezentacji programu polskiej prezydencji: „What depends on that is not only the future of Ukraine and the region, but of the whole of Europe and the whole of the world as we know it today. It depends on our capability to defend ourselves no matter who wants to help us and who wants to play against us“ (22.01.2025r.).

Interesującą prezentację przedstawiła także p. mgr Kinga Kluczyńska, która zaprezentowała metodykę tworzenia i wdrażania samorządowego programu polityki zdrowotnej na przykładzie działań podjętych przez Starostwo Powiatowe w Wągrowcu. Dobiegają bowiem końca prace nad Programem, którego celem jest ograniczenie występowania problemu ran przewlekłych wśród mieszkańców powiatu wągrowieckiego. Będzie to pierwszy tego typu Program w kraju, realizowany w partnerstwie samorządowym. Trwają obecnie ostatnie uzgodnienia, a następnie Program zostanie przekazany do zaopiniowania przez Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji. Szacunkowe dane wskazują, że nawet tysiąc dorosłych mieszkańców naszego powiatu może borykać się z problemem trudno gojących się ran. Do tych właśnie osób adresowany jest projektowany Program, w ramach którego można będzie bezpłatnie skorzystać ze wspomagającego leczenia rany metodą laserobarii. Elementem Programu będą także określone działania edukacyjne. Kończąc swoje wystąpienie Pani Kierownik wyraziła przekonanie, że w trakcie III edycji Seminarium będzie mogła już zaprezentować pierwsze wyniki wdrożonego przez Starostwo powiatowe Programu.

Po przedstawieniu prezentacji przez Prelegentów, drugą część Seminarium stanowił moderowany panel dyskusyjny (głos zabrali m.in. prof. Mariana Hrytsiuk, prof. Zbigniew Rybak, dr Marek Daniel) po czym nastąpiła część praktyczna – warsztaty demonstrujące zmodernizowany zestaw do wykonywania zabiegów laserobarii.

Podsumowując – wydarzenie należy uznać za udaną inicjatywę interdyscyplinarnego spojrzenia na nowe możliwości leczenia trudno gojących się ran z perspektywy medycyny fizykalnej oraz wspierania tego typu nowoczesnych procedur terapeutycznych poprzez realizację programów polityki zdrowotnej. Wielu uczestników wyraziło potrzebę dalszego kontynuowania spotkań i zorganizowania w Wągrowcu kolejnej edycji Seminarium. Na wniosek Komitetu Naukowego, Wielkopolska Izba Lekarska przyznała wszystkim lekarzom biorącym udział w Seminarium tzw. punkty edukacyjne, co potwierdza rosnącą rangę naszego cyklicznego wydarzenia. Informacja ta jest odnotowana na Certyfikatach udziału, które otrzymali uczestnicy.

Przygotowanie spotkania było możliwe również dzięki naszym Partnerom Wspierającym – koncernowi Stryker oraz producentowi wyrobów opatrunkowych marki NATURLEN, którym składam podziękowania za obecność i wkład w organizację Seminarium. Dziękuję także p. Tetianie Hnativ (tłumaczenie symultaniczne – język polski/ukraiński), p. Damianowi Ignaczakowi (tłumaczenie konsekutywne – język angielski/polski) oraz p. Miłoszowi Drążkiewiczowi (technika, nagłośnienie, przekaz). Seminarium, podobnie jak to miało miejsce w roku ubiegłym, było w czasie rzeczywistym transmitowane łączami internetowymi.

Wszystkim obecnym serdecznie dziękuję za przybycie oraz aktywny udział.

W imieniu Komitetu Naukowego II Wielkopolskiego Seminarium Naukowo-Szkoleniowego

„Laserobaria w teorii i praktyce leczniczej”

dr Przemysław Bury, dyrektor ZOZ w Wągrowcu